Saturday, January 13, 2018

વિલ્મા રુડોલ્ફ


અમેરિકામાં રેલવેમાં નોકરી કરતા પિતા અને મેઇડ તરીકે કામ કરતી માતાને ત્યાં 23.06.1940ના રોજ જન્મેલી વિલ્મા રુડોલ્ફ તેના માતા-પિતાના 22 સંતાનો પૈકીનું 20મુ સંતાન હતી. એનો જન્મ અધૂરા મહિને થયો હતો. જેથી એ શારીરિક રીતે ખુબ જ નબળી હતી તેમ છતાં થોડી સારવારને લીધે એ જીવી ગઈ. 4 વર્ષની ઉંમરે એને ભયંકર ઝેરી તાવ આવ્યો અને સાથે સાથે પોલિયોના વાયરસને કારણે એના ડાબા પગે લકવો થયો અને પરમેનન્ટ ડિસેબિલિટી આવી ગઈ !!

લકવાગ્રસ્ત ડાબા પગે ધાતુની પ્લેટ લગાડવામાં આવી. પ્લેટને કારણે એને ખાસ ઓર્થોપેડિક શૂઝ પહેરવા પડતા ત્યારે એ ચાલી શકતી. વિલ્માની મોટી બહેન બાસ્કેટબોલ પ્લેયર હતી અને વિલ્મા પણ બહેનની જેમ જ બાસ્કેટબોલ રમવા ઇચ્છતી હતી. પરંતુ એના માટે એ શક્ય નહોતું. પોતાના સંકલ્પને સાકાર કરવા 9 વર્ષની ઉંમરે એને ધાતુની પ્લેટ કઢાવી નાખી. અને પ્લેટ વગર જ એક સામાન્ય માણસની જેમ ચાલવાનું શરુ કર્યું. શરૂઆતમાં એને બહુ જ તકલીફ પડતી આથી ચાલવા માટે સહારો લેવો પડતો. 12 વર્ષની ઉંમરે તે કોઈ પણ જાતના સપોર્ટ વગર લંગડાતા લંગડાતા ચાલવા લાગી અને સતત પ્રેક્ટિસ કરવાથી એ  બાસ્કેટબોલ પણ રમવા લાગી.

એ જયારે હાઈસ્કૂલમાં હતી ત્યારે બર્ટ હાઇસ્કૂલને એણે બાસ્કેટબોલમાં સ્ટેટ ચેમ્પિયન બનાવેલી. પણ વિલ્મા ને આટલાથી સંતોષ નહોતો. એ તો ઊંચી ઉડાન ભરવા ઇચ્છતી હતી. એણે ઓલિમ્પિકમાં દોડની હરીફાઈમાં પાર્ટિસિપેટ કરવાનું નક્કી કર્યું !!!

પહેલા નાની દોડ સ્પર્ધામાં ભાગ લેતી. ધીમે ધીમે એ નિયમિત દોડની સ્પર્ધામાં ભાગ લેતી થઇ અને હંમેશા છેલ્લા નંબર પર આવતી. લોકો પણ એને પાગલ સમજતા કેમ કે લકવાગ્રસ્ત પગથી ઓલિમ્પિક તો શું શેરીની કોઈ નાની દોડની સ્પર્ધા પણ ના જીતી શકાય. લોકોની વાત પણ સંપૂર્ણ ગેરવ્યાજબી તો નહોતી જ...પણ વિલ્મા  કોઈનું સાંભળ્યા વગર પોતાના ધ્યેયને વળગી રહી અને એ પ્રાપ્ત કરવાની દિશામાં સતત કઠોર પ્રયત્ન અને પરિશ્રમ કરતી જ રહી.  
અને વર્ષ આવ્યું 1960નું. રોમ માં એ વખતે વિશ્વ ઓલિમ્પિક ચેમ્પિયનશિપ રમાવાની હતી. વિલ્મા રુડોલ્ફે આ ઓલિમ્પિક ચેમ્પિયનશિપ માં દોડની રેસમાં 3 ગોલ્ડ મેડલ જીતીને વિશ્વ્ ચેમ્પિયન નો ખિતાબ હાંસલ કર્યો અને સમગ્ર વિશ્વને આશ્ચર્ય ચકિત કરી દીધું.જગત હવે એને "ફાસ્ટેસ્ટ વુમન ઈન ઘી વર્લ્ડ" ના બિરુદથી નવાજે  છે. 

No comments:

Post a Comment

આજની કૃતિ જો આપ સર્વે મિત્રોને પસંદ આવી હોય તો થોડી તકલીફ ઉઠાવી અને આપના પ્રતિભાવ / કોમેન્ટ્સ જરૂર ફેશબુક પર અથવા બ્લોગ પોસ્ટ પર મૂકવા કોશિશ કરશો ...